Wie al eens in Griekenland komt kent de stapels vis die Grieken kunnen verslinden. Gavros, kleine gefrituurde ansjovis; een toren kalamarakia ofte inktvisringen; een gegrilde octopus, chtapodi psito. De Middellandse zee springt van je bord in zo goed als elke Taverna. Obers met sterke biceps voeren de gestapelde schotels op hun schouders aan. Een Griekse tafel moet vol staan.
In de meeste visrestaurants kan je ook goudbrasem (tsipoura) van de grill krijgen, gestoomde mosselen (midia achnista) of gefrituurde barbeel (koutsomoura). Drie keer heerlijk. Of probeer eens een pasta of risotto met verse vis als je toch bezig bent (makaronada/risotto thalassina). Kwijl.
Je hoeft er trouwens Griekenland niet altijd voor in. Voor Griekse kweekdorade kan je terecht in viswinkel De Vis. Zelf grillen: zie hier, alwaar de schattige Griekse chef een paar keer meldt dat als je de vis goed grillt - op milde warmte tot de ogen uitpuilen - ze niet aan het rooster plakt. De vinaigrette van olijfolie, citroen, zout en look die hij in de video maakt krijgt je er inderdaad vaak bij geserveerd. Voor een paar andere Griekse recepten: zie linken.
Maar het ging dus over nieuwe visjes. Afgelopen oktober – vlak voor de Griekse lockdown – aten we in een piepklein restaurantje op de scheepswerf van Kavàla ‘loutsos’ van de grill. Volgens de vertaalwebsite gaat het om snoek, maar was dat geen zoetwatervis? Maar kijk, wikipedia brengt redding. Er bestaat ook zeesnoek, gekend als Mediterraanse baracuda. Zacht wit vlees, kleine graten, en lichte houtskool-smaak. Zalig. Middellandse zeevis dus, helaas nog niet in onze contreien tegengekomen.
Een tweede vis die we ontdekten: witte zeebrasem aka sargo. Opnieuw in Kavàla, maar deze keer in een viswinkel annex restaurant met de weinig verrassende naam ‘Fish & Grill’ Je kiest de vis uit de toog, geeft een bakwijze aan en zet je aan een tafeltje. Kan dat ook niet in de Brusselse viswinkel annex Antwerpse visbar Noordzee? Mocht dat nog niet het geval zijn, doen!
De kans dat je sargo tegenkomt in een viswinkel om de hoek is overigens nul. Witte zeebrasem moet zo snel mogelijk opgegeten worden, omdat het vlees enkel lekker smaakt als de vis kraakvers is. Dank Middellandse Zee.
