Oploskoffie, Griekse cornflakes en een Belgische krant. Ochtendritueel. Elke dag een paar bladzijden. Tijd om alles te lezen. Even opkijken, nog een slok koffie, zelfs dat artikel dat je niks interesseert doornemen en dan toch iets leren. En daar vliegt een vogel voorbij.
Dit keer was De Standaard mee. De krant van maandag 12 oktober 2020. Geen al te dikke krant. Corona op de voorpagina. Verlies voor België tegen Engeland. Een pijnlijke audit voor VRT. Aan het begin van de buitenlandsectie – het is ondertussen al vrijdag – staat een artikel over een Europese conventie over toerisme. Interview met Anna Pollock, aan de foto te zien een oud mensje met een paraplu op de Grote Markt van Brussel. Sprankelende ogen wel.
Het gaat over hoe corona ons reizen zal veranderen. Over massatoerisme, de opkomst van goedkoop vliegen, de druk op Venetië. Niks dat een mens niet al weet. Dan een nieuw begrip: “Toerisme is een extractieve economie.” En de uitleg: “Toerisme gebruikt eindige hulpbronnen: beton voor gebouwen, water en voedsel, de ruimte in de stad. Ze maakt gebruik van medische en veiligheidsdiensten. Ze genereert veel afval. In de populaire delen van een stad richten de winkels zich meer op toeristen dan op lokale bewoners – denk aan de chocoladewinkels in Brussel en Brugge.”
Inderdaad. Dat doet toerisme. Lees er Hotel Europa maar op na. Maar wat kan je er aan doen? Reizen is fijn. Op reis kan je kranten lezen en oploskoffie drinken die thuis verschrikkelijk smaakt. Reizen is leren, ontdekken, tot rust komen, eten en drinken. En ja, gebruik maken van de aanwezige structuren.
Reizen kan beter, zegt Anna Pollock. We moeten weer het principe van gastvrijheid toepassen, in beide richtingen. Ja, je wordt ontvangen in een land als je op reis gaat. Maar dat land is het land van iemand anders. Beschouw het als een etentje bij vrienden. Je wordt ontvangen, maar houdt je schoenen aan en gaat niet in de zetel aan je kont zitten krabben. Je vertelt elkaar over je leven. Je neemt een cadeautje mee.
Er vliegt een vogel voorbij. Beneden op straat schuiven een paar Griekse wagens en brommers aan voor een rood licht. Een vuilnisman veegt het pleintje. Als we nu eens zouden proberen wat we krijgen ook terug te geven…
