Lap. Het is lente. Die jas die plots open kan, de handschoenen los in de zak. Afgelopen weekend stonden we nog in de rij bij het lokale Italiaans winkeltje een zuiders gevoel in te kopen. Vandaag ruiken we het Zuiden zelf. Wie heeft er verre reizen nodig, als de bankjes aan het water vrij zijn en de zon eindelijk boven de daken uit geraakt.
Of zouden het de Alkionides dagen zijn, een periode van spetterend goed weer midden in de Griekse winter waar zelfs meisjes naar vernoemd worden? In die plotse warme dagen eind december begin januari lopen de Grieken dan even met opgerolde mouwen, in de overtuiging dat alleen hier en hier alleen het goede leven te vinden is. Elk jaar is er weer die week, en als hij er niet is vergeet iedereen dat prompt.
Ze hebben er dit jaar ook van gehad, de Grieken. In heel het land lag vorige week een dik pak sneeuw. De witte Acropolis was amper nog te zien en op facebook passeerde een film van meer dan een uur waarin een Athener zwijgend de stad doorliep. We hebben hem uitgekeken, op zoek naar plekjes die we herkenden. ‘Kijk! In die witte vlek dronken we koffie.’
Sneeuw is nochtans geen onbekende voor de Grieken. Het sneeuwt wel vaker in het land en op verschillende bergen ligt tot laat in de zomer sneeuw. Griekenland heeft zelfs skigebieden met het ene na het andere dorpswinkeltje waar je skilatten kan huren en restaurantjes in kan duikelen met stoofpottenschotels. Helemaal Zwitserland! Of toch niet: twintig kilometer naar beneden ligt de baai van Korinthe. De perfecte plek voor je after-ski ouzo.
Dat van die opgerolde mouwen moet u met een korrel zout nemen. Zelfs midden in de zomer lopen vooral de oudere Grieken rond in een hemd met lange mouwen en een lange broek. Zodra het iets frisser wordt – pakweg 20 graden - komt daar een bodywarmer overheen. Het kwam mij ooit op een uitbrander te staan van een Griekse oma: “Doe die trui aan! Je gaat kou vatten.” Ze trok ondertussen aan mijn opgerolde hemdsmouwen om ze naar beneden te krijgen. Het was een graad of 23.
Ook bij ons wordt het deze week spetterend weer. Negentien graden in de Kempen. Wat is dat zeg. Zou het ook tijdelijk zijn? Zo’n Alkioni-week om je voor de gek te houden? Het maakt niet uit. We denken gewoon even dat alleen hier en hier alleen het goede leven heerst. We hebben geen keus, maar ook dat vergeten we vrolijk. Fijne dagen iedereen!
