Er is bij ons nogal wat te doen over de snelheid van de vaccinatiecampagne. Een vaccin krijgen betekent een stap vooruit, een stap dichter bij de vrijheid. Het ongeduld valt te begrijpen. Ook in Griekenland, waarvan delen van het land sinds kort weer groene zone zijn, wordt de bevolking sinds deze week stap voor stap gevaccineerd. Te beginnen bij de plus 85-jarigen. Dat het aantal inwoners even groot is als ons land, maakt het lollig om te vergelijken.
In Griekenland zijn er vandaag bijna 160.000 mensen een eerste keer gevaccineerd. Bij ons zijn dat er 183.000. Niet zo’n groot verschil. Zowel hier als daar krijgt de overheid het verwijt dat er fouten gemaakt zijn, dat het sneller kan. Al heeft Griekenland voor zover we weten nog niet gecommuniceerd dat het zes dosissen uit een Pfizer-ampul kan halen.
Er zijn nog andere verschillen. Zo kregen bij ons eerst enkele oude mensen en vervolgens zorgkundigen het vaccin toegediend. In Griekenland waren dat eerst de notabelen. Zo werd premier Mitsotakis al ingeënt, maar kregen ook Varoufakis en de vorige premier Tsipras een eerste spuit. Het argument is dat deze mensen een voorbeeldfunctie vervullen, en dat de bevolking daarna meer geneigd zal zijn zich te laten inenten. De Grieken lachen er eens goed mee. Dat Mitsotakis zich bijna volledig ontkleedde voor zijn tweede prik helpt er niet aan. In Griekenland is de foto van zijn vaccinatie ondertussen een even grote meme als die van Bernie Sanders tijdens de eedaflegging van Biden.
Over de snelheid van vaccineren liet Mitsotakis zich tijdens een vergadering met epidemologen wel iets moois ontvallen: “Zoals ons wijs volk zegt: wie gehaast is, dreigt te struikelen.” Het klinkt als een zin die Wouter Beke heeft voorbereid, maar verwijst wel degelijk naar een gevoel dat bij veel Grieken leeft. Daar kregen we onlangs een kras voorbeeld van via een door de wol geverfde Griekenlandreiziger.
Giannis, zo vroeg hij op een bankje aan een Griekse tuinman, hoe komt het toch dat de meeste Grieken al hun letters van elkaar schrijven? Waarom niet cursief, zoals wij dat doen? “Tja”, zei Giannis, “Wij kennen ook wel cursief schrift. We noemen dat kaligrafia maar het wordt weinig gedaan.” Ok, reageert de reiziger, maar het zou toch veel sneller gaan dan alles lettertje per lettertje? “Sneller”, antwoordde hij, “Waarom zou je? Je bent in Griekenland!”
